Μια νέα έρευνα, που βασίζεται στη μελέτη 59 μικρομετεωριτών, έρχεται να δώσει νέες απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν την εξέλιξη της Γης και έχουν προκύψει την τελευταία δεκαετία. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα του O.R. Lehmer, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Washington, στο Seattle, έρχεται να δώσει απαντήσεις που αποτελούν ένα πιθανό σενάριο επαλήθευσης για 2 προηγούμενες έρευνες που αφορούν το παλαιοκλίμα, δηλαδή την κατάσταση της Γήινης ατμόσφαιρας πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.
Ο καθηγητής Lehmer και οι συνεργάτες του ανέλυσαν τη σύσταση 59 μικρομετεωριτών, οι οποίοι εισήλθαν στην Γήινη ατμόσφαιρα πριν από 2.7 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτοί οι μικρομετεωρίτες, που το μέγεθός τους δεν ξεπερνάει το πάχος μιας τρίχας, ήταν καλοδιατηρημένοι σε άλλα πετρώματα, συγκεκριμένα ασβεστόλιθους, ενώ συλλέχθησαν σε περιοχή της Αυστραλίας.
Προκειμένου η ομάδα των ερευνητών να κατανοήσει την κατάσταση των μικρομετεωριτών, που αποτελούν τα παλαιότερα δείγματα μετεωριτών που έχουν βρεθεί στη Γη, με μια απόσταση 900.000 ετών από τη συλλογή που ακολουθεί, έπρεπε να εκτελέσουν πειράματα υποθέσεων που αφορούσαν τη σύνθεση της ατμόσφαιρας μέσα στην οποία εισήλθαν οι μετεωρίτες. Μάλιστα, το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτή τη συλλογή μικρομετεωριτών, προκύπτει από το γεγονός ότι παρουσίαζαν πολύ μεγάλα ποσοστά οξείδωσης, που θα έπρεπε να έχει συμβεί στη φάση της εισόδου τους στην ανώτερη ατμόσφαιρα.
Με το ζήτημα αυτό και τη σύσταση της συγκεκριμένης συλλογής μικρομετεωριτών είχε ασχοληθεί λίγα χρόνια νωρίτερα μια άλλη ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή A.G. Tomkins του Πανεπιστημίου Imperial. Εκείνη η ομάδα είχε καταλήξει στην παράδοξη δομή που θα έπρεπε να έχει η ατμόσφαιρα εκείνη την εποχή, ώστε να υπάρχουν τόσο μεγάλες ποσότητες οξυγόνου στα ανώτερα στρώματά της. Η αντίστοιχη έρευνα που δημοσίευσαν το 2016 πρότεινε μάλιστα ότι ήταν πιθανό να υπήρχε μια πολύ σαφής διαφοροποίηση της ατμόσφαιρας σε κάποιο συγκεκριμένο υψόμετρο, όπου πάνω από αυτό η συγκέντρωση του οξυγόνου να ήταν ασυνήθιστα υψηλή.
Προκειμένου να βρουν απαντήσεις σ’αυτά τα ερωτήματα, οι ερευνητές της ομάδας που διηύθυνε ο καθηγητής Lehmer, εκτέλεσαν μια σειρά προσομοιώσεων, χρησιμοποιώντας πολλές διαφορετικές συστάσεις της ατμόσφαιρας και πιο συγκεκριμένα πολύ διαφορετικές συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα. Στις προσομοιώσεις χρησιμοποίησαν δεκάδες χιλιάδες σενάρια εισόδου μικρομετεωριτών στη γήινη ατμόσφαιρα, με διαφορετικά μεγέθη και συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα από 2% ως 85%. Το αποτέλεσμα στο οποίο κατέληξαν οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ήταν πολύ πιθανό εκείνη την εποχή η Γήινη ατμόσφαιρα να είχε συγκέντρωση CO2 περίπου 70%, ποσοστό που είναι πολύ μεγαλύτερο από το σημερινό 0.04%.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, αυτά τα ποσά συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα, αφενός δεν επέτρεπαν την ανάπτυξη των σημερινών μορφών ζωής στη Γη (συγκεκριμένα το Προτεροζωικό θεωρείται ότι ξεκινάει στα 2.5 δις χρόνια πριν από τη χρονολογία μας), αφετέρου δημιουργούσαν ένα τρομαχτικό φαινόμενο του θερμοκηπίου, με την κατακράτηση πολύ μεγαλύτερου ποσοστού θερμότητας, προερχόμενης από τον Ήλιο.
Το τελευταίο συμπέρασμα είναι και αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς τα τελευταία χρόνια ένα από τα βασικά ερωτήματα που υπήρχαν όσο αφορά την εξέλιξη της Γης στον Αρχαιοζωικό αιώνα είναι η δυνατότητα ύπαρξης ωκεανών υγρού νερού. Πιο συγκεκριμένα, σε μια έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2013 (και ακολούθησε αρκετές που προσπαθούσαν να δώσουν απάντηση στο ίδιο ερώτημα) παρουσιάστηκε μια απάντηση στο παράδοξο του ασθενούς Ήλιου. Αυτό το παράδοξο αφορά τη σχετικά υψηλή μέση θερμοκρασία που θα πρέπει να είχε η Γη, ώστε να μην είναι ένας παγωμένος κόσμος σε μια εποχή που η Ηλιακή ενέργεια ήταν κατά 20%-30% ασθενέστερη απ’ό,τι σήμερα.
Η έρευνα της ομάδας με επικεφαλής τον καθηγητή Lehmer φιλοδοξεί να βάλει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι σε αυτό το δύσκολο παζλ, για το οποίο δεν έχουν απομείνει πολλές ενδείξεις στη φύση και μόνο νέες μέθοδοι ανάλυσης των ήδη γνωστών δεδομένων μπορούν να οδηγήσουν σε καινούρια συμπεράσματα. Την ίδια στιγμή, ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξέλιξη των πρώτων μορφών ζωής σε μια τέτοια ατμόσφαιρα, που μοιάζει αρκετά με αυτή του Άρη, καθώς ο Κόκκινος Πλανήτης χαρακτηρίζεται από συγκέντρωση 94.9% διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρά του.
Comments are closed.